Boekverslag : Multatuli - Max Havelaar
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1756 woorden.

Bibliografie
Multatuli, Max Havelaar, of de Koffieveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij
Jaar en plaats van Uitgave: De Boekerij, Amsterdam 1860 (1e druk)
Genre: pamphlet, roman
Aantal blz: 289 blz
ISBN: 90 225 0624 X


Samenvatting
2. Eerste reactie.

Keuze.
Wij, leerlingen der Gymnasium Camphusianum hebben de opdracht gekregen om dit boek te lezen. Dat is precies en de enige reden waarom ik dit boek gelezen heb.

Inhoud.
Ik heb het hele boek gelezen met flinke tegenzin. Misschien is daarom ook dat ik het zo vervelend vond. Vooral de hoofdstukken die Stern schrijft vind ik dodelijk saai. Droogstoppel schrijft wel grappige stukken, daar heb ik hier en daar wel even stiekem moeten grinniken. Het verhaal van Saïdjah en Adinda vond ik ook wel mooi.
Al met al is het natuurlijk wel wereldliteratuur, dus het is natuurlijk wel logisch dat je zo’n werk gelezen hebt. Ik had het alleen wel leuk gevonden als het boek minder langdradig en beter te snappen zou zijn. Als Men. Brandt in de les niets over het boek uitgelegd zou hebben, zou ik nu nog steeds niet weten waar het precies over ging en hoe het nou in elkaar zat.
Misschien als ik wat ouder ben, en dit boek ga lezen voor mijn plezier, dat ik het ineens wel leuk of interessant zal vinden. Het is natuurlijk wel en zorgvuldig uitgedacht meesterwerkje. Maar nu kon ik het nog niet lezen voor mijn plezier. Ik kan het idee van het boek echter wel waarderen. Het is natuurlijk een aanklacht tegen het beleid wat Nederland voerde in Nederlands Indië.
Al met al zou ik het boek dus wel kunnen waarderen, maar ik voel me er nog te jong voor. Ik heb gewoon gemengde gevoelens over het boek….










3.Verdieping
3a. Samenvatting: Max Havelaar-deel De reiswagen arriveerde. De resident stapte als eerste uit. Daarna kwam mevrouw
Havelaar, niet mooi van buiten, maar wel van binnen. Daarna kwam het drie oude
zoontje Max en vervolgens de assistent-resident, Max Havelaar zelf. Havelaar vertelt Verbrugge meteen dat hij goed op de hoogte is van alles wat in Lebak gaande is. De armoede vond hij nog wel plezierig, want hij bestreed graag armoede. Daarna wordt hij in zijn ambt bevestigd en zweert hij de bevolking te zullen beschermen tegen onderdrukking. Havelaar betrok het huis in Rankas Betoeng, de hoofdstad van Lebak. Havelaar en zijn gezin moeten wegens schulden zuinig leven. Havelaar is namelijk een idealist die zoveel mogelijk mensen wil helpen. Hij gooit met geld om anderen maar te helpen, ten kosten van zichzelf en zijn gezin. De dag erop houdt Havelaar, zoals een nieuwe assistent-resident betaamt, een toespraak, waarin hij de regenten zegt dat hij op zal komen voor de belangen van het Javaanse volk. Er was veel voor hem te doen, want de bevolking werd zwaar misbruikt. Meteen na zijn aankomst heeft Havelaar al het verslag van zijn voorganger Slotering, die volgens “insiders” geen natuurlijke dood is gestorven. Hij leest daarin
onder andere over afpersing van het volk, wat hem niet bevalt. Hij wil het beter doen, maar dat kan hij niet, omdat de regenten toch doorgaan met het afpersen van
de bevolking en buffelroven. Bovendien worden de regenten door het Nederlands bestuurssysteem beschermd. Op een avond kwamen Duclari en Verbrugge bij familie Havelaar eten. Havelaar vertelt waarom hij overgeplaatst was. Hij was geschorst door generaal Vandamme, gouverneur aan Sumatra’s westkust. Havelaar vindt dat hij onterecht is overgeplaatst, hij had immers opstanden in het gebied tot een einde weten te maken. Havelaar, die niet in grote luxe leefde, heeft nooit de bevolking voor hem te laten werken, wat veel van zijn collega’s wel deden. ‘s Nachts kwamen de slachtoffers van misdrijven bij Havelaar klagen. Havelaar onderzocht dit direct en ging soms meteen op onderzoek uit, zodat de regent geen argwaan zou krijgen door onderzoeken overdag. Op een dag vraagt Havelaar waarom weduwe Slotering het terrein van Havelaar (waar zij ook op woont) zo argwanend in de gaten houd. Zij vertelt dat haar man is vergiftigd. Als Havelaar dit hoort houdt hij op de regent te beschermen. (Hij had de man weleens geld gegeven)
Havelaar schrijft een brief aan de resident, waarin hij hem voorstelt de regent van Lebak gevangen te nemen. Zo konden ze onder de bevolking navraag konden doen naar het misbruik. De bevolking durfde anders niet, want velen waren na hun beklaag bij Max niet meer teruggekomen, omdat de regent ervan afwist en hen vermoordde. De resident geeft hem persoonlijk, maar niet officieel, antwoord en zegt, dat Havelaar hem daar niet mee moet lastig vallen, omdat hij het zo druk heeft. Een tijdje later krijgt Havelaar de mededeling dat hij is ontheft en overgeplaatst
wordt. Hij geeft als antwoord het verzoek om in ere uit ‘s lands dienst te worden
ontslagen. Als hij vertrokken is, wacht hij in Batavia om zich tot de gouverneur-generaal te wenden, maar deze heeft geen tijd voor hem en laat hem lang, tevergeefs, wachten.


Samenvatting: Verhaal van Saïdjah en Adinda.

Nadat voor de zoveelste keer de buffel van zijn ouders is afgenomen door de regent, vertrekt Saïdja om met klussen drie buffels te gaan verdienen. Zijn ouders sterven van verdriet. Hij beloofde zijn geliefde Adinda dat hij na drie keer twaalf volle manen terug zal keren. ` Als Saïdjah na drie jaar terug keert, na veel geld te hebben verdiend bij
bazen, die zeer tevreden over hem waren, wacht hij onder de afgesproken boom op Adinda, maar zij komt niet opdagen. Hij besluit het dorp in te lopen, maar waar hij ook zoekt, hij vindt Adinda niet. Een oude bekende vertelt dat Adinda’s vader zich na een buffelroof heeft aangesloten bij strijdende troepen. Saïdjah gaat haar zoeken en vindt de familie bruut uitgemoord en Adinda verkracht en vermoord.
Stern zegt, dat Saïdjah en Adinda niet bestaan hebben, maar dat er wel vele
Saïdjah’s en Adinda’s in werkelijkheid zijn.


3b.Verhaaltechniek

Vertelperspectief.
Er zijn twee verschillende vertelperspectieven in Max Havelaar.
· Stern schrijft in auctoriaal perspectief.
· Multaluli en Droogstoppel schrijven in personaal perspectief.

Tijd en ruimte.
Het verhaal speelt zich af op verschillende plaatsen, namelijk Amsterdam, Lebak, Sumatra en stukje Bogor.
Er bevinden zich verschillende tijdniveaus in het verhaal: 1842 (Sumatra), 1856 (Max in Lebak) en 1860 (heden van Stern en Droogstoppel)
Verteltijd omvat 288 blz. De vertelde tijd omvat ongeveer 3 jaar.

Figuren.
Alle figuren die in het boek voorkomen zijn flat characters en laten het karakter van Max Havelaar beter, realistischer uitkomen.

· Max Havelaar: Idealist die de zwakkeren wil helpen door hen bijvoorbeeld geld te geven. Hierdoor raakt hij zelf in de schulden.

· Tine: Zijn vrouw, zij steunt haar man door dik en dun. Ondanks dat Max het gezin in de schulden brengt. Ze houdt erg veel van hem.

· Max: Zijn zoontje, klein kindje, hij is een schattig ventje.

· Frits: Zijn zoontje, puber, niet zo schattig meer.

· Batavus Droogstoppel: Onrealistisch karakter, droge, conservatieve, harde, Hollandsche zakenman. Een schijnheilig mannetje, geobsedeerd door de koffiehandel. (fictief)

· Stern: Romantische man in het verhaal, hij komt geloofwaardig over t.o.v. Droogstoppel. Hij vertelt de mooie verhalen over Saïdjah en Adinda en de Japanse steenhouwer. Hij heeft Max Havelaar bedacht. (fictief)

· Verbrugge: Knecht van Max, hij is de tegenhanger van Max. Waar Max een waaghals is, is hij juist braaf en correct. Hij is de controleur van Lebak en ondergeschikt aan Max Havelaar.

· Duclari: Moedige man, eerste luitenant van Lebak.

· De regent: Tegenstander van Max, nette beleefde oude man, maar ondertussen buit hij wel de inlandse bevolking uit.


· Multatuli: Protesterende kunstenaar, schrijft boek als protest.

· Sjaalman: Een verwarde Eduard Douwes Dekker die terug is in Nederland.


3c. Thematiek.
Het boek is een protest tegen het onrecht jegens de Indische bevolking ten tijde van de Nederlandse onderdrukking. Dit vormt ook het thema.
De hoofdgedachte luidt: Buit je naaste niet uit.

Motieven zijn:
· De voortdurende rolverdeling. Max als de goede en Droogstoppel als de slechte persoon in het boek.
· De uitbuiting van de inlandse bevolking en Max’ strijd daartegen.


Relatie met de (onder)titel.

De gehele titel luidt: “Max Havelaar, of de Koffieveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij. Max Havelaar is de hoofdpersoon uit het boek. De ondertitel is de titel die Droogstoppel aan het boek wilde geven. Multatuli gaf deze titel, omdat de koffie uit Indië veel geld heeft opgeleverd aan de Nederlandse staatskas.

4. Beoordeling.

Zoals ik al bij mijn eerste reactie op de inhoud heb verteld heb ik gemengde gevoelens over het boek. Aan de ene kant kan het wel waarderen. Het is een goed doel, vind ik, het protest tegen het beleid van de Nederlanders in Nederlands Indië. Aan de andere kant vind ik de zinnen te lang, het verhaal te langdradig en te saai beschreven.






5. Verwerkingsvragen.

A1
· Hij is sociaal en gevoelig, te merken aan de manier waarop hij reageert en er omgaat met zijn functie.
· Hij is een individualist, hij probeert het onrecht te bestrijden op zijn eigen manier.
· Hij is revolutionair, hij steunt de inlandse bevolking en dat doet hij d.m.v. toespraken aan het bestuur.

A2
· Er zit een beetje humor in de roman. Het is een satire op de 19e eeuwse burgers, de kenmerken van Droogstoppel worden namelijk heel overdreven beschreven.
· Individualisme zie je in de roman terug in Max Havelaars karakter.
· Fictie en werkelijkheid lopen door elkaar heen.
· De auteur leeft mee met wat er in de wereld aan onrecht gebeurd, dit boek is zijn aanklacht tegen dit onrecht.
· Multatuli is een pseudoniem en hij laat zijn karakter naar voren komen in verschillende personages. Er zijn drie verschillende vertellers.

B
Barbertje moet juist niet hangen, maar Lothario. De rechter vindt hem namelijk te ijdel. Hij is echter niet schuldig bevonden voor de moord op Barbertje, omdat die zich net meldt. De rechter vindt hem te ijdel omdat Lothario beweerd dat hij Barbertje goed heeft verzorgd.

C
De uitbuiting van de inlandse bevolking laat Max zijn carrière op het spel zetten. Hij vindt het onrechtvaardig dat de Nederlandse staat de Indische bevolking zo slecht behandeld, door de bijvoorbeeld dubbel belasting te laten betalen.

D
1 Hij zegt dat de hoofde van Lebak moeten stoppen met de uitbuiting.
2 Men is verbaasd dat Max zo kalm verteld wat er allemaal moet gebeuren, maar op de langere termijn veranderd er bar weinig.
3 De inlandse bevolking krijgt vertrouwen in de assistent-resident en komen zelfs ’s nachts naar hem toe om hun beklag bij hem te doen.

E
· De reis van Nederland naar Indië was erg prijzig.
· Meestal hoeft hij geleend geld niet terug.
· Vaak geeft hij ook gewoon heel veel geld weg aan de zwakkeren.

F
1 Hij wil het doel van zijn roman/pamflet verduidelijken.
2 Ter herinnering aan Tine en Max jr. en om de situatie in Nederlands Indië aan het licht te brengen onder o.a. onder de Nederlandse bevolking.
3 Aan Multatuli’s vrouw en aan koning Willem III

G
Max Havelaar is een merk dat opkomt voor de arme boeren in ontwikkelingslanden, zodat die wat meer verdienen dan ze normaal zouden doen. Max Havelaar kwam ook op voor de belangen van deze mensen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen