Boekverslag : Rascha Peper - Russisch Blauw
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1559 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1559 woorden.
Zakelijke gegevens
Racha Peper
Russisch blauw, Malmberg, Den Bosch, 2002,
Psychologische roman
Eerste reactie
Ik heb dit boek gekozen omdat het onderwerp mij wel aansprak. Het boek leek me wel interessant. Toen ik het boek net uit had vond ik het einde best wel vervelend, want het eindigde wel een beetje goed en logisch af, maar toch wist je niet precies hoe het met Lex en Loti zou aflopen. Dat vond ik wel jammer. Maar verder was het verhaal best indrukwekkend.
Samenvatting
Het verhaal wordt verteld vanuit Lex Grol, de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is een werkeloze historicus die een grote obsessie heeft voor de laatste Tsarenfamilie van Rusland. Lex voelt zich vooral verbonden met Aleksej, de troonopvolger, omdat ze allebei aan hemofilie lijden. Omdat de obsessie te beklemmend werd, had Lex al zijn boeken en spullen over de Tsarenfamilie opgeborgen.
Maar dan krijgt hij, als hij in de zomer op het huis van zijn beste vriend Sweder Veere past, een telefoontje van Frits Schürkenbrett. Lex wordt gevraagd een stuk te schrijven over de Tsarenfamilie en dan begint zijn obsessie opnieuw. Bij het bekijken van zijn oude boeken speelt zijn fantasie een grote rol. Hij fantaseert over hoe het zou zijn geweest bij de Tsarenfamilie, wat ze allemaal deden, eten en zagen. Om informatie te krijgen voor het stuk dat hij gaat schrijven bekijkt hij een paar boeken. De hele moord op de Tsarenfamilie wordt precies beschreven, geheel met rapporten uit die tijd. Hij leest dat er een mogelijkheid bestaat dat er twee familieleden de moord hadden overleefd: Aleksej en Anastasia. Ook leest hij dat er op een latere tijd iemand was opgedoken die heel waarschijnlijk Aleksej kon zijn. Die man gebruikte de naam 'Filip Grigorovitsj Semjonov' als deknaam. Dan ziet hij op de verjaardag van zijn moeder in haar adoptiepapieren precies dezelfde naam staan, maar dan als haar biologische vader. Opeens beseft hij dat hij de kleinzoon van Aleksej kan zijn! En hij gelooft dat ook.
Steeds meer overtuigde hij zichzelf dat hij deel uit maakte van de Tsarenfamilie. Maar hij weet het niet zeker, daarom besluit hij om meer informatie te vragen bij zijn moeder. Zijn moeder is een gesloten vrouw en heeft nog nooit iets over haar biologische ouders verteld. Maar als Lex heel erg aandringt besluit ze dat het tijd is om hem het grote familiegeheim te vertellen. Tot zijn grootste verbazing vertelt ze niet wat hij verwachte. Ze vertelt hem dat zij zijn echt moeder niet is! Dit slaat als een bom op hem in en hij kan de teleurstelling niet aan.
Maar zijn liefde voor Loti verandert alles. Zij laat hem besluiten om verder te gaan met zijn leven, zonder nog te denken aan de gevolgen en de toekomst die hem te wachten staat.
Schrijfstijl
Het verhaal is helder geschreven, de schrijfster brengt zware thema's luchtig naar voren. Ze schrijft heel beeldend en haar gevoel voor humor brengt ze in haar boeken. Door haar manier van schrijven komen de zonderlinge karakters geloofwaardig over.
Ruimte
Het verhaal speelt zich in de 20e eeuw af.
De gebeurtenissen vinden zich in Lex's geboorteplaats in Elsteren plaats, maar ook het zomerhuis van zijn vriend Sweder en het dolfijnenbassin dat erbij hoort is ook heel belangrijk.
Verhaalfiguren
Lex Grol is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij heeft een grote obsessie voor de laatste Tsarenfamilie van Rusland. Hij lijdt aan hemofilie, een ziekte die niet te genezen is. Hij heeft een levendige fantasie, maar is heel erg gesloten. Zijn enige beste vriend is de rijke Sweder Veere en later wordt hij verliefd op Loti. Over het uiterlijk van Lex kom je niet veel te weten. Lex identificeert zichzelf met Aleksej en is steeds wanhopig op zoek naar feiten die kunnen bewijzen dat hij bij hun familie hoort. Hij wil het gevoel krijgen ergens bij te horen. Maar dat vindt hij pas als laats, als hij Loti tegenkomt.
Anja Grol is de moeder van Lex. Zij is toen ze klein was van Rusland naar Nederland gehaald om een zeldzame oogafwijking te genezen. Daarna is ze in Nederland bij een pleeggezin blijven wonen. Anja was niet zo mooi; ze was mollig en droeg dikke glazen voor haar ogen. Toen haar man met een andere vrouw een kind hadden gekregen, besloot zij om dat kind op te voeden.
Sweder Veere is de enige vriend van Lex. Hij is totaal anders dan Lex en probeert hem soms ook een beetje uit zijn fantasieën en obsessie te halen. Hij is heel rijk, heeft een goede carrière en was op de middelbare school veel populairder.
Loti is het meisje waar Lex verliefd op wordt. Ze ontmoeten elkaar als ze stiekem in het dolfijnenbassin gaat zwemmen. Loti is drieëntwintig jaar oud en studeert Amerikanistiek in Nijmegen.
Vertelwijze
Het verhaal wordt verteld vanuit Lex. Het staat dus in een hij-perspectief. Maar soms wordt het verhaal afgewisseld met beelden over de Tsarenfamilie.
Informatie over de auteur
Rascha Peper werd op 1 januari 1949 in Driebergen geboren. De naam 'Rascha Peper' is een pseudoniem, haar echte naam is Jenneke Strijland. Van kleins af aan was ze al gefascineerd door godsdienst en boeken. Daarom besloot ze na de middelbare school Nederlands te gaan studeren aan de universiteit van Amsterdam.
Na haar studie was ze een tijdje lerares, maar al gauw verhuisden ze naar Wenen omdat haar man daar moest werken. In Wenen ontdekte ze dat ze kanker had, gelukkig is ze er nu van genezen. Door die ervaring besloot ze om te gaan schrijven. Haar eerste roman heet 'Oesters'.
Rascha houdt niet van autobiografieën, haar boeken gaan daarom ook niet over haarzelf. Vaak kiest ze voor mysterieuze hoofdpersonen, die verborgen verlangens en passies hebben, die hen tot zonderlingen maken.
Recensies
Coen Peppelenbos
Eindelijk weer eens een mooi boek gelezen. De Nederlandse schrijvers lijken zich in toenemende mate toe te leggen op semi-autobiografische romans. In het begin is dat wel leuk, omdat die boeken een zekere nieuwsgierigheid bevredigen naar het leven van een auteur. Maar op den duur word je heel erg moe van altijd weer diezelfde verhalen over een bloedeloze jeugd.
Rascha Peper is een schrijfster die gelukkig nog een mooi bedacht verhaal kan maken. Zij schreef Russisch blauw; een roman waarin de hoofdpersoon Lex Grol een grote fascinatie koestert voor het leven van de Romanovs.(…)
Deze fascinatie die tot een obsessie wordt, een terugkerend motief bij Peper, moet natuurlijk op een deceptie uitdraaien. Net als in het vorige boek van Peper, Rico's vleugels, hoop je dat het verhaal veertig bladzijden eerder is afgelopen, zodat je de noodlottige ommekeer in het verhaal niet hoeft te lezen. Het einde verklap ik niet, maar gelukkig heeft Peper toch een redelijk goed eind geschreven aan de roman. Haast Bouqetachtig om lezers zoals ik niet al te zeer teleur te stellen.
Lex heeft een illusie nagejaagd, maar is in die periode wet persoonlijk gegroeid. Door de vermeende afstamming voelt hij zich niet langer meer de jongen uit de patatwijk, maar een man met natuurlijke flair en overtuigingskracht. Dat levert hem in ieder geval een vriendin op, die hij in een euforisch moment voor de ommekeer had aangesproken. Hopelijk zijn er het komende jaar ook jury's die spannende, goed geschreven, obsederende en vooral fictieve romans een prijs geven.
Boekendagboek
Minder overtuigend dan 'Rico's vleugels', maar ook hier boeit het verhaal van begin tot eind. De verwantschap van de hoofdpersoon met de Romanovs blijkt op zo'n driekwart van het boek een fictie te zijn, en dan zakt de spanning in. Het achterliggende idee is wel goed gevonden.
Mening over recensies
Ik ben het grotendeels eens met de schrijvers van de recensies. Het verhaal is inderdaad van het begin tot het eind boeiend, ook vond ik de ommekeer aan het einde van het verhaal heel verassend. Het is wel jammer dat ik het boek 'Rico's vleugels' nog niet heb gelezen, want de schrijvers van de recensies zijn er wel heel enthousiast over.
Daarom ik zal dat boek zeker een keer gaan lezen.
Mening
Ik vind dit een heel indrukwekkend boek. Je leeft heel erg mee met de hoofdpersoon, daarom kan je zijn gedachtes ook beter begrijpen en wordt het heel realistisch. Ik heb nog nooit geweten dat iemand zo geobsedeerd door iets kon raken, zodat het zijn hele leven heel erg beïnvloedt en eigenlijk dat zijn hele leven daar ook om draait. Dat heeft me wel een tijdje aan het denken gezet en dat vond ik zo goed aan dit verhaal. In het begin van het verhaal kwam je niet zo veel over de personage te weten, dat wekt nieuwsgierigheid op, zodat je nog verder wilt lezen. Ook vond ik het verhaal tragisch, want iemand die zo'n obsessie en aan zo'n ziekte lijdt is toch zielig.
Het verhaal was wel een beetje verwarrend, omdat er steeds stukje van zijn fantasie en verhalen over de Tsarenfamilie tussen zaten.
Het einde van het verhaal was heel logisch en ik had het ook wel een beetje verwacht, want het zou wel heel sterk zijn als hij echt familie van Aleksej was. Wel was het jammer dat ze niet vertelde hoe het afliep met Lex en Loti.
Het taalgebruik was niet al te moeilijk, dus het viel nog wel te lezen. Ook het thema dat de schrijfster had gekozen vond ik best wel origineel. Ik zou mensen die een beetje van tragische verhalen houden dit boek zeker aanbevelen.
Daarom is mijn eindoordeel over dit boek best positief. Ik vind het een aangrijpend en tragisch, maar wel een heel mooi boek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen