Boekverslag : Esther Verhoef - Close-up, Esther Verhoef
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1901 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1901 woorden.
Primaire gegevens van het gelezen werk:
Auteur: Esther Verhoef
Titel: Close-Up
Verschenen in: april 2007
Uitgever: Anthos, Amsterdam
Verwachtingen vooraf: Hooggespannen, omdat haar eerst boek Rendez-Vous heel spannend was en las als een trein.
Samenvatting van de inhoud:
In de inleiding wordt een jonge vrouw, Edith, vermoord door een onbekende man. Hij zorgt ervoor dat de moord op een zelfmoord lijkt en de politie gelooft hem.
Vervolgens begint het verhaal van hoofdpersoon Margot. Na zeven jaar is de relatie van Margot Heijne met John stukgelopen. Om haar zinnen te verzetten en haar eenzaamheid even te vergeten maakt Margot een reisje naar Londen. In het vliegtuig leert ze Leon Wagner kennen. Hij geeft haar zijn telefoonnummer ‘voor het geval ze zich gaat vervelen’. Hier maakt ze al snel gebruik van. Leon is een beroemd kunstfotograaf, hij heeft meer dan voldoende geld en een voor Margot nieuwe en spannende kijk op sex. Margot vindt zichzelf te dik maar Leon vindt dit juist aantrekkelijk. Hij geeft haar weer wat zelfvertrouwen en ze beleven een paar leuke dagen.
Na thuiskomst in Nederland zoekt Margot, vanuit haar provinciestad Den Bosch, Leon al snel weer op. Ze maakt kennis met de hippe Amsterdamse kunstwereld. Ze ontmoet onder andere Richard, de manager van Leon. Er gaat een nieuwe wereld open voor Margot. Een wereld die veel progressiever en opwindender is dan het wereldje waarin zij met John leefde. Margot wordt gegrepen door deze nieuwe omgeving, neemt vrij impulsief ontslag en krijgt via Leon opdrachten voor de herinrichting van een restaurant en van een nachtclub.
John zoekt weer contact met Margot. Ze is veel zelfbewuster geworden en merkt dat ze niets meer voor hem voelt. Maar John heeft nog wel contact met de ouders van Margot, omdat hij toch lange tijd ‘een onderdeel’ van de familie was. Hierover maakt Margot ruzie met haar ouders, waarbij haar broer Dick de sussende factor is.
Door met de vrienden van Leon om te gaan komt Margot er beetje bij beetje achter dat Leon’s vorige vriendin, Edith, zelfmoord heeft gepleegd. Margot vraagt hier wel eens naar bij Leon, maar hij reageert hier enkel afwijzend op.
Tussen het verhaal van Margot door komt de onbekende moordenaar af en toe in korte hoofdstukjes aan het woord. Hij verteld dat hij seriemoordenaar wil worden door meerdere perfecte moorden te plegen. Verhoef weet zo te schrijven dat de lezer langzamerhand begint te vermoeden dat Leon de onbekende moordenaar is.
Leon en Margot hebben steeds vaker ruzie omdat Margot af en toe nog contact heeft met John. Leon is jaloers, hoewel Margot aangeeft niets meer voor John te voelen. Leon gaat met tegenzin mee naar een familiefeest van Margot. Hij heeft tegenzin omdat John daar (als voormalig ‘lid’ van de familie) ook zal zijn. Leon slaat hem uit jaloezie neer en gedraagt zich autoritair naar Margot toe. Margot is woest en belandt – mede door de drank – bij John in plaats van bij Leon in bed. Ze ziet snel in dat dit een grote fout is en ze laat John alleen en verward achter. De volgende ochtend hoort Margot dat John zelfmoord heeft gepleegd. Alles wijst op een wraakdaad van Leon.
Terwijl Margot naar de politie gaat omdat ze niet geloofd dat John zelfmoord heeft gepleegd besluit Leon te stoppen met zijn commerciële werk als kunstfotograaf. Hier is vooral zijn manager Richard erg boos om, want dit bekent ook het einde van zijn inkomsten.
Vervolgens wordt de clou van het verhaal onthuld. De anonieme moordenaar blijkt niet Leon maar Richard te zijn. Hij probeert Margot te vermoorden en het wederom zelfmoord te laten lijken. Dit alles om de loopbaan van Leon te beschermen. Edith was een bedreiging voor het werk van Leon, vervolgens John en nu Margot. Daar waar Leon bij zijn vorige vriendin Edith te laat was om haar te redden is hij nu op tijd.
Titelverklaring:
De term Close-Up wordt vaak gebruikt voor een foto waarop een persoon of object van heel dichtbij is vastgelegd. Leon is in het boek kunstfotograaf en hij maakt dit soort foto’s van mensen, onder meer van Margot.
Close-Up betekent ook afsluiten. Zowel Margot en Leon hebben een moeilijke tijd achter de rug en moeten deze nu – deels noodgedwongen – afsluiten om verder te gaan.
Opbouw:
Close-Up is op een bijzondere en slimme manier opgebouwd door middel van twee verhaallijnen. Er zijn twee ik-vertellers, die afwisselend aan het woord komen. De ene is de anonieme moordenaar, die 13 hoofdstukken met Romeinse cijfers voor zijn rekening neemt, en de andere is Margot Heine, die 50 met Arabische cijfers (‘onze cijfers’) genummerde hoofdstukken voor haar rekening neemt. Deze opbouw maakt het boek heel spannend en origineel.
Taalgebruik:
Het taalgebruik in Close-Up is het beste te omschrijven als ‘gewoon modern Nederlands’ van vandaag de dag. De zinnen zijn niet bijzonder ingewikkeld, en het woordgebruik ook niet.
Als voorbeeld van het toegankelijke taalgebruik een tekstfragment (p. 183):
‘Ben je gelukkig met die nieuwe vriend van je? Is het serieus?’
Ik knik. ‘Ja en ja. Waar zijn de spullen?’
‘Wil je niet eerst je koffie opdrinken?’
‘Ik heb niet veel tijd’, zeg ik, maar ga toch zitten en roer in de koffie. Er zit al melk en suiker in.
‘Dat koekblik buiten, is dat een leenauto van de garage?’
‘Nee, ik heb mijn baan opgezegd. En het is een prima auto.’
Tijd:
De hoofdstukken die hoofdpersoon Margot vertelt spelen zich af in de tegenwoordige tijd en de hoofdstukken die de anonieme moordenaar vertelt in de verleden tijd. Dit houdt je als lezer heel scherp en maakt het boek extra spannend.
Het verhaal speelt zich af in deze tijd, hooguit een jaar geleden. Dit weet je zeker omdat Leon’s geboortedatum, Margot’s leeftijd en het leeftijdsverschil tussen beiden bekend zijn, maar het blijkt ook uit de omschrijvingen van de omgeving en bezigheden.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en speelt zich af binnen een periode van een aantal maanden.
Het boek heeft 340 pagina’s. Dit lijkt heel wat maar het is zo spannend en leest zo vlot dat je het bij mooi weer in de tuin of op het strand echt in één dag uit leest.
Plaats en ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels af in Amsterdam, de woonplaats van Leon en later ook de plaats waar Margot haar meeste tijd doorbrengt. Daarnaast speelt het verhaal zich (in het begin) af in Londen en in Den Bosch, waar Margot een appartementje heeft.
Het boek geeft een beeld van de hippe kunstwereld omdat een aantal scènes zich afspelen bij exposities van fotograaf Leon. Tegen het einde van het boek vormt een feestzaal in restaurant Van der Valk (ergens in Brabant) het decor voor de belangrijke familiefeestscène.
Spanning:
Close-Up is een echte literaire thriller, die de lezer voortdurend aan zichzelf de vraag laat stellen wie het waarom gedaan heeft. Het verhaal is spannend, de personages ontwikkelen zich subtiel en er wordt steeds – goed gedoseerd – nieuwe informatie prijsgegeven. De twee verschillende vertellers – waarvan één een onbekende seriemoordenaar is – maken de spanning compleet. Het is knap hoe lang Verhoef de lezer kan laten geloven dat Leon de moordenaar is.
Vertelperspectief:
Er zijn twee ik-vertellers, een anonieme moordenaar en hoofdpersoon Margot. Deze wisselen elkaar af, hoewel Margot gedurende het grootste deel van het verhaal aan het woord is.
Personages:
Margot Heijne (32) heeft een einde gemaakt aan haar relatie met John en heeft net een klein appartement betrokken in het centrum van Den Bosch. Ze is eenzaam, lamgeslagen en depressief. Ze heeft weinig zelfvertrouwen, voor een groot deel veroorzaakt omdat ze zichzelf te dik vindt (ze heeft maat 44). Ze is opgegroeid tussen haar behoudende ouders en broer Dick in de Brabantse provincie en ze snakt naar een opwindender leven in Amsterdam, maar hecht tegelijkertijd ook erg aan haar familie.
Leon Wagner (37) is een succesvol kunstfotograaf. Hij exposeert wereldwijd en verdient veel geld. Hij had een relatie met Edith, tot zij – voor Leon onbegrijpelijk – zelfmoord pleegt. Hier lijdt hij nog enorm onder en heeft een flinke muur om zich heen gebouwd. Hij is soms arrogant en autoritair, en hij heeft een voorkeur voor verbale, suggestieve sex. Door het leven van Margot te redden pakt hij zijn 2de kans (bij Edith was hij te laat).
Richard is de manager van Leon. Hij heeft enorm genoten van de moord op Edith en wil nu als seriemoordenaar door het leven gaan door meerdere perfecte moorden te plegen. Hij heeft veel belang bij de carrière van Leon omdat zijn inkomsten hier afhankelijk van zijn dus ruimt hij iedereen uit de weg die de loopbaan van Leon in de weg zou kunnen staan.
John is de ex-partner van Margot. Suikerpatiënt. Hij is vreemd gegaan met haar beste vriendin waarna Margot de relatie heeft beëindigd. Hij is behoudend en enigszins saai, maar tegelijkertijd ook vrij sympathiek. Hij ligt nog steeds goed in de familie van Margot. Hij mist Margot inmiddels, en wil haar graag terug.
Dick is de broer van Margot: een goedzak en familieman uit de provincie die bezorgd is om zijn zus en de relatie tussen zijn zus en zijn ouders goed wil houden.
De ouders van Margot zijn behoudend en wonen al hun hele leven in een Brabants provinciedorpje. De belangrijkste hobby van pa is konijnen fokken. Ze houden veel van Margot en zijn bezorgd om haar.
Debby is de pr-manager van Leon. De is bloedmooi, bi-sexueel en raakt langzaam aan bevriend met Margot.
Marianne is de vrouw van Richard. Ze doet de boekhouding van Margot. Ze is een echte negatieve kniesoor, wellicht omdat haar man nauwelijks aandacht aan haar besteedt.
Thema en motieven:
Tegelijk met het spannende en vlotlopende verhaal weet Verhoef nog een groot aantal diepere thema’s en motieven in haar boek te verwerken. Zowel Leon als Margot krijgen een tweede kans. Margot om met haar milieu te breken en opnieuw een relatie op te bouwen, Leon om dankzij de ontmoeting met Margot zijn litteken van de dood van Edith wat te vervagen. Close-Up gaat ook over het herwinnen van zelfvertrouwen. Margot is onzeker omdat ze te dik is. Leon geeft haar het gevoel dat ze wel mooi en aantrekkelijk is. Ook overwint Margot zichzelf door op te klimmen uit het bekrompen milieu waarin ze is opgegroeid.
Ook rondom moordenaar Richard hangen een aantal grotere thema’s. Hij heeft een enorme drang naar perfectie, zelfs bij het plegen van een misdaad. Ook heeft hij een enorm verlangen om zijn grenzen te leren kennen, in zijn geval niet de positieve, maar de negatieve.
In Close-Up zijn nog een aantal grote universele thema’s terug te vinden zoals de relatie tussen mensen,overspel en seksualiteit. Ook geeft het boek een aardig kijkje in de keuken van de moderne kunstwereld.
Genre:
Close-Up is een literaire thriller, met niet alleen aandacht voor de vraag wie het gedaan heeft, maar ook een gedetailleerde uitwijding hoe men komt tot de daad.
Eigen literaire recensie:
De verwachtingen waren hooggespannen. Zijn deze uitgekomen? Ja! Wanneer je een boek van 340 pagina’s in één dag uit leest kun je met recht zeggen dat het boeit. Close-Up is een spannend verhaal waarin wantrouwen en vertrouwen, zekerheid en onzekerheid en de constante dreiging van de moordenaar je voortdurend aan het lezen houden.
Is er dan geen enkel minpunt? Ja, toch wel. De clou is enigszins ongeloofwaardig. Richard speelt in het hele boek slechts een kleine rol en ook het feit dat Leon met commerciële foto-opdrachten wil stoppen (het motief voor Richard om Margot te vermoorden) komt redelijk onverwacht. Leon wordt door Verhoef zo verdacht gemaakt, dat iedere andere moordenaar bijna ongeloofwaardig wordt.
Close-Up is echter wel het bewijs dat je bijzonder kunt genieten van een ijzersterk verhaal met een zwak einde.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen