Aantal bladzijden: 138

Volgorde: chronologisch

Ruimte: Vooral op de school van Nicolas, ook bij hem thuis en buiten bij hem in de buurt.

Hoofdpersonen

• Nicolas Een jongetje van een jaar of 8


• zijn vriendjes




• Alceste, het dikke jongetje dat altijd eet en aan eten denkt


• Agnan, hij is altijd aan het leren en het lievelingetje (le chouchou) van de juf


• Rufus, wiens vader politie-agent is en nog veel meer andere jongetjes, die allemaal even "vervelend" zijn




• zijn ouders


• Le Bouillon: De schoolsurveillant, die z'n bijnaam dankt aan zijn ogen die net vetbolletjes in bouillon lijken.

Vertelwijze

Perspectief: Personaal, bij Nicolas

Tekst: Gesprekken en beschrijvingen van gebeurtenissen

Structuur

Hoofdstukken: 15

Opening Per hoofdstuk verschillend (de eerste in de handeling)

Einde "Gesloten"

Titelverklaring

Veel speelt zich af in de pauzes van school





Samenvatting

Alceste a été renvoyé



Tijdens het jagerbal spelen valt Alcestes boterham op de grond, Le Bouillon, de pleinbewaker loopt er overheen. Alceste wordt van school gestuurd omdat hij vloekt tegen de directeur. 's Middags mag hij het alweer proberen. De directeur wil dat zijn vriendjes er niet meer met hem overpraten en trekt hun bij Alceste weg, waardoor zijn boterham weer op de grond valt. Nu vloekt de directeur op dezelfde manier.



Le nez de tonton Eugène



Nicolas krijgt van zijn vader een clowns-neus (naam naar de neus van oom Eugène). Op het schoolplein wil Eudes hem hebben, als N. hem niet geeft krijgen ze ruzie en N. moet nablijven. In de klas zet N. de neus op en de juf pakt hem af. Zijn moeder vindt het zo erg dit ze er ziek van wordt.



La montre



N. krijgt over de post een horloge van zijn oma. Het geeft licht in de nacht, dus kijkt hij er de hele tijd naar. Veel te vroeg gaat hij die nacht keer op keer naar zijn ouders om ze wakker te maken. Alsnog komt zijn vader dan bijna te laat op zijn werk. N. laat het horloge zien aan Alceste die erin gaat kijken en het dan kapot maakt. Het horloge staat nu stil op het uur van de thee. Een leuk kado!



On a fait un journal



Maixent heeft een letterdoos gekregen, als hij dit op school laat zien komen ze op het idee met z'n allen een krant te maken. Maar ze krijgen natuurlijk weer over van alles ruzie; welke berichten erin moeten komen, of ze de krant gaan verkopen enz.. Het eindigt weer in vechten en van de krant komt niks terecht.



La vase rose du salon



N. speelt met een bal in de kamer en breekt zo de mooie vaas met rozen. Als zijn vader thuiskomt moet N. het hem zelf gaan vertellen van zijn moeder. Maar vader zit de krant te lezen en zegt zonder te horen wat N. nou eigenlijk zegt dat het prima is en niks geeft. Als moeder dit hoort wordt ze heel kwaad en krijgen vader en moeder ruzie. Dit gaat over van alles en nog wat, maar de vaas komt niet ter sprake. Na een tijdje is alles weer goed gemaakt en gaan ze in de kamer zitten schaken. Tot vader op een gegeven moment zegt: "Zeg, wat is er eigenlijk met de vaas rozen gebeurd??"



A la récré on se bat



Geoffroy en N. hebben afgesproken in de pauze met elkaar te gaan vechten. De andere jongens gaan daarvoor eerst ruzie maken over wie de scheidsrechter mag zijn. En zo komt het erop neer dat iedereen na een tijdje aan het vechten is, op N. en Geoffroy na. De directeur komt erbij en zegt dat de andere jongens maar een een voorbeeld aan hun moeten nemen.



King



De jongens gaan met z'n allen kikkervisjes uit de vijver in het park halen met lege jampotjes. Ze moeten hierbij wel oppassen dat de bewaker hun niet ziet. 's Avonds komen ze allemaal met een kikkervisje thuis. Maar N. moet zijn "King" weer terug brengen. Dan komen N. en zijn vader bij de vijver de bewaker tegen die zegt dat hij niet begrijpt wat er allemaal gebeurt, want hij heeft die avond al 7 mannen gezien die een jampotje water in de vijver kwamen omkeren.



L'appareil de photo

N. krijgt per post een fototoestel van zijn oma. Als hij hier in de klas mee zit te spelen pakt de juf het af, maar in de pauze krijgt hij het weer terug. Op het plein maakt hij dan een foto van zijn vriendjes; mislukt. Als Eudes zegt dat hij een mooier toestel heeft met flits, krijgen ze samen ruzie. N. maakt nog meer foto's, maar ze blijken allemaal nogal te zijn mislukt, dus wordt het toestel, zoals zijn vader al eerder wilde, boven op de kast weggeborgen.

Le football

De vriendjes zijn aan het voetballen. De enigsten met een mooi tenue is Geoffroy, die een rijke vader heeft. Er komen ook jongetjes van een andere school. N.'s vader komt ook om N. te halen, maar als hij ze zo leuk ziet voetballen stelt hij voor een keer een wedstrijd te gaan spelen tussen de beide scholen. N.'s vader gaat ze trainen, totdat N.'s moeder nu zelf N. én zijn vader op komt halen.



Een paar dagen later tijdens de wedstrijd gebeurt er van alles, de vaders zijn ook aanwezig als toeschouwers. Maar uiteindelijk komt het er op neer dat de vaders tegen elkaar gaan voetballen. Het team van N.'s vader wint met 4-3.



Le musée de peintures

Als ze lopend in een rij naar de bus wandelen gaat dit natuurlijk weer niet zoals het moet en ontstaat er weer ruzie. In het museum is de juf erg bang voor ongelukken. Alceste staat de hele tijd voor een schilderij met eten. Agnan maakt continue aantekeningen. De anderen rennen alleeen maar door de gangen. De juf is dan ook erg blij als ze allemaal weer buiten staan. En van schilderijen heeft ze nu meer als genoeg!

Le défilé



Er zal een standbeeld onthuld worden en hierbij zal de klas van N. in optocht marcheren. Le Bouillon leert ze hoe ze moeten lopen, maar behandelt ze als echte soldaten, zodat ze bijna allemaal beginnen te huilen. Le B. wordt dan door de directeur tot orde geroepen. Uiteindelijk bij de onthulling marcheren ze niet, maar zitten gewoon achter de soldaten op de grond. En Le B. heeft een smoes bedacht, zodat hij er helemaal niet bij hoeft te zijn.



Les boy-scouts



De juf is jarig, dus gaan ze met z'n allen een kadootje voor haar kopen. Ze gaan naar een winkel die van alles en nog wat heeft. De verkoper is als de dood dat deze kleine jongetjes alles zullen breken, maar dat valt gelukkig mee. Uiteindelijk kopen ze twee tinnen soldaatjes. Nu is het weer ruzie wie ze tot morgen mee naar huis mag. De volgende dag heeft Clotaire de soldaatjes mee naar school. Maar als de juf ze ziet denkt ze dat hij ermee zit te spelen, pakt ze af, zegt dat hij niet meer van die stomme speeltjes mee moet nemen en straft hem. Nu durven ze het kado niet meer te geven en gaan het maar terugbrengen. Voor de winkel glijdt C. uit en de soldaatjes zijn kapot.



Le bras de Clotaire



C. is over zijn speelgoed autootje gevallen en heeft zijn arm heeft gebroken. Als hij weer op school komt is hij de enige die niet mee hoeft te doen met het moeilijke dictee. Op het plein, waar C. uiteindelijk toch heen mocht, omdat hij zei dat de dokter had gezegd dat dat goed voor zijn arm was, moet hij z'n vriendjes alles vertellen. Hij vertelt dat hij van iedereen alles krijgt wat hij wil door zijn gebroken arm en wil nu ook de chocola van Alceste. Dan krijgen ze weer ruzie, iedereen moet in de hoek behalve C.. Als N. thuiskomt vraagt hij aan zijn ouders of hij z'n arm ook niet kan breken.



On a fait un test



Ze moeten allemaal naar de schooldokter en moeten daar een tekening maken om te kijken of ze niet dom zijn. Als Agnans moeder mee mag willen alle andere moeders natuurlijk ook met hun kinderen mee. Een paar kinderen krijgen weer ruzie en als de dokter uiteindelijk klaar is is hij er zo vermoeid van dat hij kalmeringsmiddelen nodig heeft en zelf tekeningetjes van revolvers zit te maken.



La distribution des prix



Op de laatste dag voor de vakantie worden voor alle vakken prijzen uitgedeeld aan de leerling die er het best in is. Ze nemen afscheid van de juf, spelen buiten nog wat met elkaar terwijl de ouders met elkaar over hun kinderen praten. Krijgen nog weer even ruzie, maar maken het weer goed. Als N. thuis is vraagt zijn vader of hij niet blij is nu het dan eindelijk vakantie is, de grote vakantie waar hij zo lang om gezeurd heeft. Dan begint Nicolas te huilen en begrijpt zijn vader er helemaal niks meer van.





Persoonlijk oordeel



Leukste hoofdstuk: La vase rose du salon



De meeste verhaaltjes zijn wel grappig, maar op het eind begint het wel saai te worden. Er worden zoveel "gevechten" beschreven; steeds weer hetzelfde. Het boek is iets te lang om dat nog steeds leuk te blijven vinden.





Bijzonderheden

Ieder hoofdstuk staat los van de ander en kan opzich gelezen worden. Hierdoor staan er ook veel stukjes meerdere keren in (vb. Agnan is de "chouchou").