Boekverslag : Neeltje Maria Min - Voor Wie Ik Liefheb Wil Ik Heten
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2389 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2389 woorden.
Slotopdracht 1
A. Titel: Voor wie ik liefheb wil ik heten (dichtbundel)
Schrijver: Neeltje Maria Min
Uitgever: Uitgeverij Bert Bakker
Jaar van uitgifte: eerste druk 1966, vijftiende druk 1983
B. 1. Beschrijvingsopdracht
Motivatie boekkeuze: mijn moeder heeft me de gedichten bundel aangeraden. Mijn moeder heeft haar een keer in het echt ontmoet, want mijn moeder woonde toen nog in Bergen, waar Neeltje Maria Min ook vandaan kwam.
Eerste persoonlijke reactie: het klonk goed in de oren, maar de gedachten achter de fragmenten begreep ik na het voor de eerste keer te hebben gelezen niet. Het lijkt me nog best moeilijk, maar als ik het wat vaker lees zal het wel meevallen. Wat ik er van vond was dat het droevig overkomt, want ze heeft hele treurige teksten zoals “wat mijn lichaam is, dood”. Het is erg somber, vooral aan het begin, want daar gebeurt het waar het eigenlijk om gaat. Het zijn wel hele mooie teksten! Het zet me zeker aan het denken, en dat vind ik er zo goed aan.
2. A. Analyse
Wat roept de titel bij je op? : als ik naar de titel kijk roept het niets bij me op. Het enige wat ik ervan kan denken is dat het me een groot raadsel is.
Welke informatie leveren het motto en de achterkanttekst op? : wat ik uit de achterkanttekst kan halen is dat het over Neeltje Maria Min zelf gaat (hoewel ze heeft beweert dat het niet zo is). Het motto vertelt dat het over haar moeder en haarzelf gaat, maar vooral over haar dierbaren. Niemand weet haar naam. Haar moeder is haar naam vergeten (ouderdom?), en haar kind weet nog niet hoe ze heet (nog te jong). Maar voor wie ze lief heeft wil ze heten. Het zal waarschijnlijk over de liefde die ze vroeger wel of niet heeft gekregen gaan.
Inhoud: waarschijnlijk over de jeugd van Neeltje Maria Min, die problemen binnen het gezin met zich mee brengen. De vader misbruikt zijn dochter en de moeder doet hier niets aan.
Thematiek: gezinsrelaties.
Stijl: ernstig met een vleugje humor. Ze maakt nauwelijks gebruik van de vrije versvorm, de meeste gedichten hebben een regelmatig rijmschema en het metrum is vrij strak, hoewel niet altijd even regelmatig. De stijl is parlando; desondanks geven haar gedichten zich, zoals gezegd niet makkelijk gewonnen.
Taal: veel woordspellingen, maar begrijpbaar voor de lezer. Mins vocabulaire is niet bijzonder moeilijk.
Bestaat de bundel uit delen of afdelingen en als ze titels hebben wat betekenen ze? : de bundel bestaat uit gedichten, elk op één pagina, met bovenaan soms een onopvallende titel. Er zitten geen afdelingen in. De titels zitten gek genoeg alleen aan het begin van de bundel: verwijdering, ze kan de liefde met iemand niet meer delen (ouders?).
Rancune 1, verwijting naar haar moeder, want ze zegt, samengevat: ‘toen jij mij baarde was mijn lot al bepaald, mijn dood begon in jouw schoot”.
Rancune 2, nog een verwijting naar haar moeder: “als mijn moeder mij doodt zal ze moeten eten, het zal haar geweten voeden”.
Toenadering, ze wil de aandacht en liefde van haar moeder, maar die doet net of ze doof is. Ik denk dat haar vader incest bij Neeltje Maria Min pleegde.
Verzoening, ooit was er een band tussen haar moeder en haar zelf, maar die kan ze zich niet meer herinneren. Ze mag zich zelf niet ontwikkelen, maar toch heeft ze respect voor haar moeder, want ze heeft het er wel voor over gehad haar te dragen en te baren.
Twee zusjes verontwaardigd, het gaat hier over twee zusjes die zijn ingelijst.
Breng de gedichten in verband met de titel en het motto: Ze heeft als kind nooit genoeg aandacht gekregen en is misbruikt door haar vader. Haar moeder nam het niet voor haar op. Ze leefde met angst en weinig vreugde. Ze4 moest zich groter voordoen dan ze was. Het liefst speelde ze nog met haar poppen.
Onderwerp van ieder gedicht:
Blz 7: haar moeder is haar naam vergeten (ouderdom?), en haar kind weet nog niet hoe ze heet (nog te jong). Maar voor wie ze lief heeft wil ze heten. Het zal waarschijnlijk over de liefde die ze vroeger wel of niet heeft gekregen gaan.
Blz 8: beschrijving van haar vader.
Blz 9: alleen haar vader en niemand anders kan die warme arm om haar schouders leggen.
Blz 10: weer een beschrijving van haar vader, maar nu van zijn doen.
Blz 11: ze observeerde de dingen die gebeuren gedurende een hele lange tijd. (In jaren) Ze is er niet, en nooit geweest.
Blz 12: incest door vader, ze voelt zich niet meer veilig.
Blz 13: weer incest, moeder doet er niets tegen, “en in het kind verging het kind”.
Blz 14: ze voelt geen band meer met haar moeder, omdat ze haar in de steek laat.
Blz 15: verwijting naar haar moeder, want ze zegt, samengevat: ‘toen jij mij baarde was mijn lot al bepaald, mijn dood begon in jouw schoot”.
Blz 16: nog een verwijting naar haar moeder: “als mijn moeder mij doodt zal ze moeten eten, het zal haar geweten voeden”.
Blz 17: ze wil de aandacht en liefde van haar moeder, maar die doet net of ze doof is. Ik denk dat haar vader incest bij Neeltje Maria Min pleegde.
Blz 18: ooit was er een band tussen haar moeder en haar zelf, maar die kan ze zich niet meer herinneren. Ze mag zich zelf niet ontwikkelen, maar toch heeft ze respect voor haar moeder, want ze heeft het er wel voor over gehad haar te dragen en te baren.
Blz 19: ze mag zich niet ontwikkelen.
Blz 20: ze raakt psychisch in de war. Ze is de weg kwijt.
Blz 21: ze kijkt naar het verleden, toen alles nog honingzoet was. “Is dit de laatste nacht?”
Blz 22: ze begrijpt de dingen van vroeger niet meer. Ze is veranderd.
Blz 23: haar oude, veilige leven heeft haar verlaten. Ze staat er alleen voor.
Blz 24: ze zit in de levenstrein, ze wordt al snel ouder en is een vrouw. Voor we het weten zijn we al dood.
Blz 25: zie blz 24.
Blz 26: ze werd ouder, maar wilde nog klein zijn.
Blz 27: ze durft niet te zeggen wat ze zeggen wil.
Blz 28: in haar dromen leefde ze ergens anders.
Blz 29: haar naam zegt dat ze een vrouw is, maar ze voelt zich een meisje.
Blz 30: de pijn komt weer terug en zet zich vast in haar hoofd.
Blz 31: ze voelde zich een moment gelukkig, maar toen kwam haar vader weer binnen.
Blz 32: zodra ze haar vlag heft, ziet ze hem weggaan.
Blz 33: in haar dromen maakt het niet uit wat er gebeurt.
Blz 34: ze vertelt over haar beschermengeltje.
Blz 35: vriendin Thérèsa en mannen vernederen haar.
Blz 36: het gaat hier over twee zusjes die zijn ingelijst.
Blz 37: vermoedelijk, over haar moeder als engel.
Blz 38: ze wil zeggen wat ze zeggen wil, maar het lukt haar niet. Ze kent alleen nog de woorden uit haar jeugd.
Blz 39: ze kan niet zeggen wat ze zeggen wil. Ze verdoezelt haar verdriet.
Blz 40: alleen ’s nachts als niemand het hoort kan ze spreken.
Blz 41: ze ziet het als een worsteling om het woord ámen’ uit te spreken.
Blz 42: ze wil haar leven opnieuw beginnen.
Blz 43: dingen die al gebeurd zijn, zijn het moeilijkst te verwerken.
Blz 44: haar lichaam voelt dood, maar ze wil zo graag leven. Ze verlangt naar liefde.
Blz 45: de boom die eens haar stam ontnam, ontneemt nu ook haar stem.
Blz 46: ze ziet zichzelf als een vreemde.
Blz 47: ze houdt haar gevoelens alleen voor zichzelf. Snel zal ze uitbarsten.
Blz 48: haar moeder speelt altijd nog een belangrijke rol in haar gedachten. Haar moeder is een standbeeld krom van schuld om te vergeten opgericht.
Blz 49: vader is niet eerlijk tegenover haar.
Blz 50: ze heeft nooit het hart van haar vader kunnen vinden en heeft nooit tot hem gesproken.
Blz 51: vader heeft nu angst en schuld, zij is ervan af.
Blz 52: vader is de dood nabij, familie vraagt zich af wat te doen.
Blz 53: ze verlaat haar trieste bestaan door de dood van haar vader.
Blz 54: laatste woorden wisseling met hem, maar verzwijgen liever wat ze nog moesten uitpraten.
Blz 55: ze wil geen afstand doen van dierbaren. Toch koestert ze ook nog liefde voor haar vader.
Blz 56: al die tijd heeft ze alles moeten verzwijgen.
Blz 57: alles wat er in haar jeugd is gebeurd is boek geworden. “Jij en het jaar en ik zijn boek geworden”.
Verbanden tussen deze onderwerpen: het zijn allemaal gevolgen van elkaar. Er worden gevoelens in weergegeven.
3 mooiste gedichten:
1). dit is de spiegel van toen ik nog kind was en koning.
ik zie de gouden droomvallei met ronde huizen,
ik zie de gouden beekjes die de rode pleinen kruisen,
de appelbomen en de heesters ruisen,
de regen legt op alle daken honing.
die spiegel kijkt mij aan en stamelt zacht,
maar mijn oor van nu kan niet horen
en mijn oog van nu kan niet zien.
ik zal om hem te begrijpen misschien
opnieuw moeten worden geboren.
is dit de laatste nacht?
(Blz 21)
Betekenis titel: -
Onbekende woorden: -
Andere of bijzondere betekenis van woorden: de laatste nacht betekend de laatste keer dat haar vader haar misbruikt.
Beeldspraak en bedoeling hiervan: - de appelbomen en heesters ruisen = de wind laat de appelbomen en heesters ruisen. Aangeven hoe mooi het ooit was.
- de regen legt op alle daken honing = bij wijze van spreken regent het er honing, waardoor de daken van goud lijken en het net een paradijs is.
- die spiegel kijkt mij aan en stamelt zacht = de spiegel waar het verhaal in te zien is. Het verhaal van haar verleden. Ze ziet er zichzelf in als klein meisje en die kijkt haar aan en stamelt.
Zinsbouw: geen moeilijke woorden en zinnen.
Strofen indeling: geen.
Verstechniek: het is eindrijm en volrijm. Het rijmschema: a-b-b-b-a-c-d-e-e-d-c
Interpretatie: ze kijkt naar het verleden, toen alles nog honingzoet was. “Is dit de laatste nacht?”
Mening: het is een mooi gedicht en geeft goed aan hoe ze zich op dat moment voelt. Ik kan me haar droomwereld goed inbeelden. Het is goed omschreven.
2). mijn naam is niet meer dan een kreet.
mijn naam is een huls waarin ik lijd.
ik ben genoemd meisje en vrouw.
ik ben bekend als vrouw en meisje.
(Blz 29)
Betekenis titel: -
Onbekende woorden: -
Andere bijzondere betekenis van woorden: -
Beeldspraak en bedoeling hiervan: mijn naam is een huls waarin ik lijd = bij haar naam hoort een vrouw. Dat behoort ze te zijn, maar daar lijdt ze onder, want ze wil nog zo graag een meisje zijn.
Zinsbouw: duidelijk.
Strofen indeling: ja, eerst haar lijden omschreven, dan de oorzaak daarvan.
Verstechniek: het rijmt niet, voorrijm (maar het rijmt niet echt), het is vol, -en halfrijm, en assonantie, want het zijn gewoon dezelfde woorden. Het rijmschema: a-a-b-b.
Interpretatie: bij haar naam hoort een vrouw. Dat behoort ze te zijn, maar daar lijdt ze onder, want ze wil nog zo graag een meisje zijn. Ze moet zich groot houden, maar in haar hart wil ze dat nog niet.
Mening: het was een soort verklaring van het boek. Kort maar krachtig gedicht.
3). het was donderdag.
de moeder bood geen tegenstand:
de moeder doodde ondoordacht
de kinderlijke tegenmacht.
de dag ging over in de nacht
en in de kamers woedde brand
en in de kamers heerste wind
en in het kind verging het kind.
(Blz 13)
Betekenis titel: -
Andere of bijzonder betekenis van woorden: in de kamers woedde brand = vader was bij haar op de kamer en misbruikte haar.
Beeldspraak en bedoeling: - de moeder doodde ondoordacht de kinderlijke tegenmacht = ze doodde het niet, maar deed net of het kind niets had gezegd of sloeg de kinderlijke tegenmacht volwassen van zich af.
- in de kamers woedde brand = vader was bij haar op de kamer en misbruikte haar.
- in de kamers heerste wind = net zoals in de kamers woedde brand.
- in het kind verging het kind = ze was geen kind meer, ze werd vrouw. Ze had nog wel het uiterlijk en innerlijk van een kind, maar ze werd voortaan als vrouw beschouwd. / Ze verging in zichzelf, waarschijnlijk van de pijn.
Zinsbouw: veel beeldspraak, maar wel duidelijk en te begrijpen.
Strofen indeling: geen.
Verstechniek: eindrijm, volrijm, rijmschema: a-b-c-c-c-b-d-d.
Interpretatie: het was donderdag. Moeder bood geen tegenstand tegen wat vader hun kind aandeed. Ze deed alsof ze het kind niet hoorde. ’s Nacht misbruikte de vader het kind. Het kind verging van de pijn / het kind verdween en daarvoor in de plaats kwam er een vrouw.
Mening: in de eerste instantie ging het me om het laatste zinnetje. Ik vond het een vorm van gevoelens. (Dat is het ook) Nu begrijp ik de betekenis erachter niet helemaal. De rest van het gedicht is ook mooi. Als ik dat lees over die moeder kan ik echt kwaad op haar worden! Dat maakt duidelijk dat het dus goed geschreven is.
Structuur: open structuur.
Samenvatting: Neeltje Maria Min in haar jeugd jaren of iemand anders. Ze houdt van de mensen om haar heen en is bang om ze kwijt te raken. Haar vader misbruikt haar en haar moeder doet hier niets aan. Zij negeert alle geluiden en protesten van haar dochter, die psychisch in conflict komt met zichzelf. Ze geeft zichzelf overal de schuld van, maar verwijt haar moeder dat ze haar heeft gebaard. Ze heeft enorme behoefte aan liefde en aandacht. Ze wordt ouder, maar de gevoelens blijven. Totdat de vader de dood nadert en alle schuld gevoelens, angst en verdriet tot zich krijgt. Zij is er op zekere hoogte van verlost. De woorden die ze altijd had willen zeggen, verzwijgt ze en hoopt dat ze later weer met haar vader wordt verenigt. Haar moeder is haar ook dierbaar. Eindelijk is ze van haar jeugd vol angst en verdriet verlost. Dit alles, “jij en het jaar en ik zijn boek geworden”.
Evaluatie
Mening: het was een meeslepende bundel. Ik wist niet dat poëzie zo fascinerend kon zijn. Het heeft mijn beeld hierover totaal veranderd en het heeft me misschien wel gestimuleerd meer gedichten te gaan lezen. Het was prettig om te lezen en het zet je echt aan het denken. Het is een zielig verhaal, maar het komt gelukkig weer goed. En het is waarschijnlijk echt gebeurd… Ik heb nog achtergrond informatie /secundaire literatuur opgezocht in de bibliotheek op school. Ik heb het nauwelijks gebruikt. De verdiepingsopdracht ging wel goed, maar soms zat er wel een moeilijkheid in.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen