Boekverslag : Thea Dubelaar - Alleen Gekken Blijven
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1501 woorden. |
Algemene gegevens: ALLEEN GEKKEN BLIJVEN is geschreven door Thea Dubelaar. Het boek is uitgegeven door Uitgeverij Ploegsma Amsterdam in 1992 en in 1993 is het getipt door de stichting Nederlandse kinderjury. De omslagillustratie is gemaakt door Annette Fienieg. Titelverklaring: Volgens buitenstaanders zijn in het boek alle mensen die in het dorp blijven wonen ‘gek’, want wie blijft er nou in een dorp wonen wat binnenkort overstroomd wordt? Samenvatting: Mayke woont met haar ouders in een dorpje waar ook haar opa en oma wonen. Wanneer dit land dreigt te overstromen moet iedereen evacueren. Haar ouders krijgen een flatje aangeboden in Nieuwstad. De opa en oma van Mayke willen hun geboorteland niet verlaten en weigeren te vertrekken. Mayke wil ook niet weg en blijft tijdelijk bij haar opa en oma. Later bedenkt ze zich en besluit ze toch bij haar ouders in te trekken op het ‘veilige’ land. Daar ontmoet ze Angela. Ze kunnen het goed met elkaar vinden. Als Mayke’s vader en moeder voor de zoveelste keer ruzie hebben wil Mayke eigenlijk weer naar haar grootouders terug. Maar hoe? Ze wil niet dat haar ouders het weten, want van hen mag ze niet meer terug. Die avond gaat Angela met een jongen naar een disco die in de richting van het huis van haar oma en opa ligt. Mayke mag van de jongen meerijden naar de disco, maar hij wil haar niet helemaal naar haar grootouders brengen. Het is donker en de discotheek ligt 35 km van haar opa en oma vandaan. Mayke besluit om samen met Angela bij de disco te blijven: Angela zou wel iemand regelen die Mayke naar haar opa en oma wilde brengen. De volgende ochtend ligt Angela te slapen, maar omdat ze het daar zo eng vindt beluit ze weg te gaan, lopend. Eenmaal onderweg is ze zo moe dat ze in een leegstaand huis een raam inslaat en in een kast gaat uitrusten. Maar Corro, dat is een jongen uit de discotheek, heeft gezien dat Mayke wegging en is haar gevolgd. Hij haalt haar uit huis en brengt haar op de motor naar haar grootouders. Mayke is blij, maar tegelijkertijd vond ze het vreemd. Later blijkt dat Corro een leider is van een club genaamd de vrienden van de dood. Dit is een club die zichzelf willen opofferen voor de overstroming, ze bepalen de volgorde van sterven door een Russisch roulette. Elke avond staken de vrienden van de dood een boerderij in de brand, ook moest één van de vrienden van de dood zich dan opofferen. Op een dag dat het water heel snel steeg kwam Angela binnenvallen. Ze vertelde dat Mayke zo snel mogelijk weg moest bij haar opa en oma, want de motorrijders (voornamelijk Corro) waren iets van plan met haar. Diezelfde avond kwam Corro. Corro knalde opa en oma neer en nam Mayke op de motor mee. Het water was al aardig gestegen en ze reden door diepe plassen. Corro wilde Mayke meenemen naar een boerderij en haar daar in brand steken. Gelukkig kwam Angela haar redden, ze was ook op een motor en pakte Mayke van de motor van Corro af. Ze nam haar mee, maar Corro kwam haar achterna. Bij het huis van haar grootouders aangekomen gooide Angela Mayke van de motor en ging in gevecht met Corro. Corro schoot een aantal keer in de richting van Angela. Het was mis, maar toen knalden de motoren op elkaar. Angela viel er bewusteloos van af en Corro dreef ondersteboven in het water, hij was dood. Mayke nam Angela mee naar haar opa en oma. Daar bleek dat haar opa ernstig gewond was door de aanval van Corro. Na een tijd kwam er een reddingshelikopter. Opa ging aan boord, daarna Angela, maar het ging mis……….De brancard schoot los en Angela viel in het metersdiepe water. Ze konden haar niet meer redden. Op het einde werd opa naar het ziekenhuis gebracht en oma en Mayke gingen naar het huis van haar ouders in Nieuwstad. Andere gegevens: ALLEEN GEKKEN BLIJVEN heeft een gesloten einde en het wordt vanuit het (hij) zij-perspectief geschreven, alleen de stukjes aan het begin van elk hoofdstuk worden vanuit het ik-perspectief geschreven (zie begin). Alles wordt in een chronologische volgorde verteld en het genre is een jeugdroman, avontuur. Ik vind het thema vriendschap (Mayke leert Angela kennen terwijl ze eerst helemaal geen vrienden had en merkt dat je veel aan een vriend(in) kan hebben) en zinloos geweld (vrienden van de dood). Hoofdpersoon: De hoofdpersoon is Mayke. Zij is een meisje van 14 jaar en heeft stijl lang blond haar. Aan Angela heeft ze iemand om mee te praten, in het begin van het boek had ze die niet. Zodra Mayke een probleem had ging ze naar Angela toe. Ik denk dat ze merkte dat het fijn was om een vriendin te hebben en dat ze daar van heeft geleerd, want eerst had ze geen vrienden. Ze zal nu misschien sneller vrienden maken. Bijpersonen: -Angela, zij is een meisje van 16 jaar. Ze durft in de ogen van Mayke heel veel en ze komt altijd voor Mayke op. Ook zorgt ze vaak voor een oplossing als Mayke niet meer wist wat ze moest doen. -Opa en oma: Dit zijn de opa en oma van Mayke. Zij willen niet van hun geboorteland vertrekken en blijven in het verlaten dorp wonen. Mayke ging naar hen toe toen ze het thuis niet meer zag zitten, bij hen vond ze steun. -Vader en moeder: Zij waren op het begin heel tevreden met elkaar, maar later kregen ze steeds ruzie. Dit kwam doordat ze in een veel te klein huis zaten en haar moeder een leuke baan had en haar vader werkloos was. Hij was een beetje jaloers en dat leidde tot conflicten. Plaats en tijd: De plaatsen zijn niet genoemd, alleen Nieuwstad. Maar deze naam komt helemaal niet voor in de atlas dus zal het verhaal zich wel in een verzonnen land afspelen. ALLEEN GEKKEN BLIJVEN speelt zich vooral in en om het huis van Mayke’s opa en oma af. Ook wel een stukje in Nieuwstad, maar dat was veel korter. De tijd is ook erg onduidelijk. Het kan niet zo heel lang geleden gebeurd zijn, want er zijn al reddingshelikopters en televisie’s, radio, auto enzovoort, maar er zijn nog geen mobiele telefoons. De verteltijd is ongeveer 3 uur, ik heb er 2 uur over gedaan om het boek te lezen, maar als je vertelt duurt het langer. De vertelde tijd is ongeveer een maand, want aan het begin van het boek duurt het nog 3 weken tot de overstroming. Begin: Aan het begin van elk hoofdstuk staat een stukje dat door de vrienden van de dood is geschreven. De vrienden van de dood zijn de mannen op de motoren, zoals Corro. Het boek begint dus ook met zo’n stukje. Na dit begint het boek op het moment dat de ouders van Mayke hun spullen aan het pakken zijn en bijna gaan vertrekken naar Nieuwstad. Het begint dus met de eigenlijke gebeurtenis. Probleem en afloop: Het probleem in het begin van het boek is dat Mayke niet weet of ze bij haar grootouders wil wonen. De kans is er dan dat ze het door de overstroming niet overleeft. Later in het boek is het probleem meer dat ze bang is voor de vrienden van de dood en dat ze hierdoor eigenlijk weg moet bij haar oma en opa. Het probleem aan het eind van het boek is dat Mayke het heel moeilijk heeft met de dood van Angela. Hoe moet ze dit ooit verwerken? Ik vind dat het boek heel stom afloopt. Angela valt van de brancard en is dood. Het boek heeft een gesloten einde en ik vind dat het aan de ene kant goed maar aan de andere kant slecht afloopt. De slechte afloop is dat Angela dood gaat en de goede afloop is dat Mayke, oma en opa nog leven en dat ze in Nieuwstad gaan wonen. Het verhaal is verzonnen, maar zou wel echt gebeurd kunnen zijn. Beoordeling: a. Het verhaal: Ik vind het verhaal spannend geschreven, vooral het einde, als de vrienden van de dood zich gaan verbranden en als Mayke ontvoerd wordt (tijdvertraging en uitstel van de afloop). Op het begin vond ik de stukjes die geschreven zijn door de vrienden van de dood heel verwarrend, want ik snapte niet waar het over ging en wat het te maken had met Mayke. ALLEEN GEKKEN BLIJVEN is ook niet zo voorspelbaar, want dat Angela Mayke kwam redden was onverwacht, ze zij dat ze die dag ervoor al met haar broer mee zou rijden. b. Het onderwerp: Het onderwerp is herkenbaar (denk maar aan de waternoodsramp in 1953), niet erg origineel en het kan echt gebeurd zijn. c. De bedoeling: is moeilijk te ontdekken en niet duidelijk. d. De situaties en de personen: Deze zijn herkenbaar (die van Mayke voor mij dan), liggen dicht bij mijn wereld en ik kan me er makkelijk in verplaatsen. e. Taalgebruik: Het taalgebruik vond ik niet moeilijk, best netjes en het is taal die je normaal ook wel gebruikt. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |