Boekverslag : Simone Van Der Vlugt - Schaduwzuster
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1526 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1526 woorden.
Zakelijke gegevens
Schrijfster: Simone van der Vlugt
Titel: Schaduwzuster
uitgeverij: Ambo Anthos
Genre: Literaire Thriller
B: Eerste persoonlijke reactie:
Ik had al een keer eerder een boek van Simone van der Vlugt gelezen, namelijk: De Reünie. Dus ik wist al dat ze een goede schrijfster was en dat ik ook dit boek weer geweldig zou vinden. Toen ik het boek eenmaal aan het lezen was, begreep ik er eerst niets van. Dat kwam omdat er twee verhaallijnen in het boek zijn. Later snapte ik dat pas en ontdekte wat een mooi boek dit is. Ook al is het een dik boek, ik heb het toch in één dag uitgelezen. Dat is ook de reden dat ik dit boek heb uitgekozen voor mijn leesverslag. Ik hoop dat u er net zo geboeid door raakt als ik, want het is echt een aanrader!
C: Samenvatting van de inhoud:
Het boek heeft 2 verhaallijnen: 1, die van Marjolein en 2, die van Marlieke.
Marjolein en Marlieke zijn een eeneiige-tweeling die altijd goed met elkaar overweg konden. Marlieke heeft een fotostudio en Marjolein werkt als lerares Nederlands op een zwarte school in Rotterdam. Op een dag wordt Marjolein bedreigd met een mes door Bilal. Marjolein is zich kapot geschrokken en gaat hiermee naar de directeur. Van de directeur mag ze geen aangiften doen van dit incident, want dat zou de naam van de school in gevaar brengen. Maar het blijft niet bij dat ene incident, haar auto wordt vernield, ze krijgt een dreigbrief en wordt achtervolgd en bespioneerd. Ze verdenkt Bilal van dit alles, maar ze heeft geen bewijs waardoor ze machteloos staat. Totdat ze op een avond oog in oog komt te staan met de moordenaar. Ze heeft geen kans om te vragen wie het was en waarom hij/zij dit deed. En daar was die kogel. Marjolein viel dood neer en de dader ontkwam. Marlieke bleef alleen achter, niet meer gezellig kletsen met Marjolein, geen ruzies meer. Het was allemaal weg, Marjolein was dood. Maar Marlieke laat het er niet bij zitten. Ze moest en zal weten wat er met Marjolein is gebeurd. Zo komt ze er ook langzamerhand achter dat Marjolein niet door Bilal is vermoord. Maar wie anders is er zo gek om Marjolein, die nog geen vlieg kwaad doet, te vermoorden? Dan is er nog Thomas, de beste en trouwste vriend van Marlieke. Thomas is smoorverliefd op Marlieke. Marjolein, die Thomas nooit echt gemogen heeft, hield daarom ook afstand tussen Marlieke en Thomas. Thomas gaat zich steeds vreemder gedragen als Marlieke het over Marjolein heeft en zegt dat ze het moet laten rusten. Maar dat is onmogelijk voor Marlieke. Op een dag, gaat ze op onderzoek uit in Thomas z’n appartement. Ze weet niet waarom ze het doet, maar iets in Thomas z’n gedrag vertrouwd ze niet. Maar dan, eerder als verwacht, komt Thomas thuis. Hij ziet dat Marlieke in zijn spullen staat te graaien en vraagt om een verklaring. Die heeft Marlieke niet en ze zegt eerlijk dat ze denkt dat hij de moordenaar van Marjolein is. Dan kan Thomas er niet langer tegen! Hij biecht op dat hij smoorverliefd op Marlieke is, en dat Marjolein hun liefde alleen maar in de weg stond. Marlieke snapt er niets van, en pakt het glas water aan wat Thomas voor zichzelf en haar heeft ingeschonken. Ze drinkt ervan en wordt duizelig. Thomas biecht op dat hij Marjolein heeft vermoord om zo de weg voor hun liefde vrij te maken. Als Marlieke wil zeggen dat ze niks met hem wil beginnen en niet verliefd op hem is, is het al te laat! Thomas valt neer en niet veel later Marlieke ook.
Als Marlieke wakker wordt in het ziekenhuis en vraagt wat er gebeurd is, wordt verteld dat Thomas GHB in hun drankje heeft gedaan. Bij zichzelf een overdosis en bij Marlieke maar een beetje om bewusteloos te worden. Thomas kon niet leven zonder Marlieke en daarom heeft hij een overdosis genomen. Uiteindelijk blijft Marlieke met niets anders achter, dan de waarheid. De koelbloedige waarheid van de moord op Marjolein. De gebeurtenissen spelen zich nu af, en wat er eerder die tijd is gebeurd. Het is geen chronologische volgorde, omdat twee verhaallijnen door elkaar lopen. Vooral Marlieke heeft in haar verhaallijn veel flashbacks.
D: Bespreking van het verhaalaspect:
Personages: ik heb voor het onderdeel personages gekozen, omdat die heel belangrijk zijn in dit boek. Je hebt twee belangrijke hoofdpersonages, maar ook heel veel belangrijke bijpersonages. Zo leren de personages in dit boek goed hun vrienden, maar ook juist hun vijanden kennen. Niet iedereen is zoals je verwacht en daar krijgen deze personages vaak mee te kampen.
Vertelsituatie: De vertelsituatie in dit boek is misschien wel waar het boek om draait. Er wordt vanuit twee situaties verteld. Namelijk die van Marlieke en Marjolein. Marjolein verteld voornamelijk over wat zij heeft meegemaakt tot het moment dat ze is vermoord. En Marlieke verteld voornamelijk over wat zij meemaakt na de begrafenis. Maar ook over haar zoektocht naar de dader van de moord op Marjolein, en de mooie herinneringen van Marjolein.
E: Leeservaring beschrijven:
1: Onderwerp:
De boeken die Simone van der Vlugt schrijft spreken mij erg aan. Zo ook deze. Ik houd erg van literaire thrillers, omdat ze spannend zijn en je blijft erdoor geboeid. Ook het onderwerp van het boek Schaduwzuster sprak mij aan. Dat komt omdat het zo in het dagelijks leven ook kan gebeuren. Meestal sta je daar niet bij stil, maar als je dit boek hebt gelezen krijg je toch wel een naar gevoel. Ook zijn de details goed uitgewerkt in dit boek. Je komt precies te weten hoe Marjolein, Marlieke of Thomas zich voelt. Net als Bij de Reünie, was ik ook bij dit boek erg verast over de dader. Ik houd er wel van als boeken niet voorspelbaar zijn, er daarom is Simone van der Vlugt ook een van mijn lievelingsschrijvers.
2: Gebeurtenissen:
Steeds als je denkt van nu weet ze eindelijk wie de dader is, gebeurd er weer iets nieuws. Net als bij Schaduwzuster. Marjolein is net bedreigd met een mes, en ze wil daar iets aan doen. En net als je denkt van het is nu opgehouden, wordt ze vermoord. Dus je blijft geboeid. Het goede van dit boek vind ik dat deze gebeurtenissen geloofwaardig zijn en ook zeker een indruk achterlaten. Af en toe gaat de verhaallijn wel een beetje langzaam, maar dat is zeker goed om de spanning op te bouwen.
3: Personages:
Ik kan me heel goed inleven in de personages. Als Marjolein wordt geraakt door die kogel voel ik het in feite ook, of als Marlieke huilt op de begrafenis van Marjolein moet ik ook huilen. Af en toe ben ik het niet eens met hoe Marlieke reageert, en dat laat ik dan ook merken. Als Marjolein is bedreigd en niet naar de politie mag stappen van de directeur, voel ik echt met haar mee. En het vreemde vind ik dat dit gewoon echt kan gebeuren. Dat sommige scholen gewoon echt alleen maar aan hun goede naam denken. En dat probeert de schrijfsterwel goed over te brengen met de personages.
4: Bouw:
De opbouw van het verhaal is alles behalve logisch. Nou is dat niet storend bij dit verhaal, want het geeft het verhaal een eigen karakter. In het begin vond ik dat het verhaal een ingewikkelde opbouw had. Dat kwam omdat er twee verhalen door elkaar liepen. Maar later ga je dat begrijpen en wordt het verhaal er alleen maar spannender op. Het verhaal heeft een akelig slot, maar dat is wel gepast bij dit boek.
5: Taalgebruik:
Het is een makkelijk verhaal om door te lezen. Af en toe zitten er wel wat lastige woorden in, omdat het boek voor volwassenen is geschreven, maar dat stoort helemaal niet bij het lezen. Het verhaal beschrijft veel personen en dat is fijn als je het verhaal aan het lezen bent. Je kan je zo beter inleven in de personages en dat vind ik toch best belangrijk als je een boe an het lezen bent!
G: Informatie over de Auteur:
Simone van der Vlugt werd op 15 december 1966 in Hoorn als Simone Watertor geboren. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze schrijfster wilde worden en op haar dertiende stuurde ze voor het eerst een manuscript op naar een uitgever. Ze bleef proberen een uitgever voor haar werk te interesseren, tot ze Nederlands en Frans ging studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam.
Tijdens haar studie kwam ze in aanraking met jeugdliteratuur en zodra ze haar diploma had behaald, schreef ze een historisch jeugdboek dat in 1995 onder de titel De amulet verscheen bij uitgeverij Lemniscaat. Dat was het eerste boek in een lange reeks historische jeugdboeken waar ze verschillende prijzen mee won en die ook in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje en Denemarken verschenen.
Tegenwoordig schrijft ze ook thrillers voor volwassenen die verschijnen bij uitgeverij AmboAnthos. Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar.
Enkele boeken die Simone van der Vlugt heeft geschreven:
1995 De amulet
1996 Bloedgeld
1999 De guillotine
1999 Noodlanding in het oerwoud
1999 Mijn zusje wordt vermist
1999 Potverdrie Sophie!
2000 Zwarte sneeuw
2000 Verdwaald onder de grond
2001 Hester de witte heks
2001 Bastiaan komt eraan
2001 Jehanne
2002 Schijndood
2003 De slavenring
2004 Victorie!
2004 De reünie
2005 De bastaard van Brussel
2005 Schaduwzuster
2006 Het bosgraf
2007 Het laatste offer
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen